Hartenkind

Uitgeverij: Scholten uitgeverij
Roman
Paperback
336 pagina’s
ISBN: 978-94-92959-92-8
Recensies

‘Na de laatste zinnen blijft Lente lange tijd stil. Verbijsterd bladert ze verder om te zien of er nog meer komt. Dan sluit ze het schriftje en kijkt Liva aan. ‘Dat was het,’ brengt ze met moeite uit, terwijl ze Liva’s hand pakt. Onbeweeglijk blijven de vrouwen zo tegen elkaar zitten, zwijgend.’

Hartenkind vertelt het verhaal van Lente en haar dochter Liva. Beide vrouwen leiden – door omstandigheden in hun jeugd – een teruggetrokken leven. Door een onverwachte erfenis krijgt Lente Nevaeh, een ruig onbewoond eiland, in haar bezit. Kunnen ze op Nevaeh het verleden ongedaan maken? Omgeven door het ongerepte en ruige  landschap, op een plaats waar God nog welkom is, groeien de vrouwen naar elkaar toe. Wanneer ze het geluk gevonden hebben, ontdekken ze hoe kwetsbaar dit is.

Beide auteurs nemen elk een van de hoofdpersonages voor hun rekening. Het resultaat is een ijzersterke psychologische roman die de band tussen moeder en dochter echt tot leven brengt.

Informatie over medeauteur Annet Shawki – Veefkind vindt u hier

 

Proloog

---

Liva – 2017

Als ik me omdraai, kijk ik in de mooiste groene ogen die ik ooit gezien heb. Mijn adem stokt, mijn knieën knikken. Verlegen en schuchter staat hij voor me. Hij is iets langer dan ik en daarmee vrij klein voor een volwassen man. Ik schat hem op een jaar of vijfentwintig, misschien iets jonger. Ik vermoed een gespierd lijf onder de wollen trui die hij draagt. Zijn rode halflange haar krult om zijn bleke, met sproeten bedekte gezicht. Ondanks de matige temperatuur – het zal niet warmer zijn dan een graad of vijftien – draagt hij een vale korte spijkerbroek met rafelige randen. Aan zijn voeten heeft hij stevige, halfhoge wandelschoenen.

‘Peadar? Yes, it is you, Peadar! I am so glad to meet you again,’ zegt mijn moeder.
Peadar? Dat klinkt bekend. Dat klinkt als Peter. Is Peadar Gealic voor Peter? Gealic is de oertaal van dit eiland, heeft mam me verteld. Opeens moet ik denken aan een boek dat ik ooit las, toen ik een jaar of twaalf was: Rode Peter.
Dit is de Rode Peter uit mijn boek! Ginger Peadar.
Opnieuw zoek ik zijn ogen. De schuchterheid die ik eerder zag, zie ik nog altijd, maar nu is die vermengd met iets van nieuwsgierigheid. Lang blijft mijn blik haken in de zijne en ik voel me vreemd rustig worden. Een gevoel van thuiskomen welt in me op, zo hevig dat mijn blik vertroebelt. Opeens weet ik dat alles goed zal komen. Dat het goed is om hier te zijn en dat mijn toekomst iets met deze man te maken zal hebben.
Snel veeg ik mijn ogen droog. Hoewel mijn hart zijn vertrouwde ritme inmiddels heeft hervonden, lijkt elke nieuwe hartslag anders te zijn dan ik ooit eerder voelde.

Peadar, Peter, Rode Peter…

Zijn ogen maken zich los van de mijne.
‘Good morning, Lente. Yes, it is me! And you must be?’
Zijn stem klinkt rustig. Het accent dat ik in zijn Engels hoor, hoorde ik eerder bij de mensen die we op de ferry spraken; het moet het accent van deze eilanden zijn.
Hij steekt een hand naar me uit. Het enige wat ik wil, is hem aanraken, hem voelen. Ik pak zijn hand stevig vast, maar schud die niet. Ik leg mijn linkerhand over de zijne. Zo staan we enige tijd op de winderige kade. Opnieuw kijk ik hem aan. Zwijgend staan we daar zo, voor mijn gevoel minutenlang.
‘Liva,’ antwoord ik uiteindelijk aarzelend. Mijn stem klinkt vreemd. ‘Liva, my name is Liva. Liva means…’
‘Life! I know. Liva means life.’
‘And your name…’
‘Means Rock.’
Hij kijkt naar zijn hand die ik nog altijd stevig met mijn beide handen vasthoud.
‘Can I…’
‘O. Tuurlijk. Sorry. Neem me niet kwalijk.’
Vreemd genoeg voel ik me helemaal op mijn gemak bij deze jongen, bij deze man. Thuis had ik altijd wat moeite om in het Engels met onze gasten te praten, maar hier klinkt het opeens vloeiend. De woorden lijken als vanzelf op te borrelen.
‘Zullen we gaan?’

Bestellen? Dat kan bij iedere betere boekhandelaar in Nederland, maar ook hier: klik op de link: Scholten Uitgeverij